Rozdział 5

-Co? Żarty sobie robisz? -zapytał niedowierzająco Niall.

-A wyglądam, jakbym żartowała? -odpowiedziałam na pytanie pytaniem.

-Nie,nie wyglądasz..Już nie rozumiem,o co chodzi,pogubiłem się...

-Ja też już nic nie ogarniam..Niall,musimy to wyjaśnić,Harry nie może popełnić tego błędu ponownie, przecież o tym wiesz. -powiedziałam stanowczo.

-Pewnie,że wiem,ale Harry nie ustąpi tak szybko. 

-W takim razie musimy użyć tradycyjnej metody.

-Jakiej?-zapytał.

-Rozmowy, głuptasie!

Jak powiedziałam,tak i zrobiłam.Pożegnałam się z Niallerem i poszłam w stronę domu Harrego.Zapukałam do drzwi.

-Kasia,co ty tu robisz?-zapytał Harry.

-Przyszłam,żeby z tobą pogadać.Mogę wejść?

-Jasne!

Przeszłam przez drzwi i oczom nie wierzyłam.Wielki salon,szerokie schody i złote balustrady.Czułam się jak w jakimś zamku,w którym jestem księżniczką.

-Harry,to,to jest twój dom?

-No,tak.

-Ogromny i...czadowy.-powiedziałam z uśmiechem.

-Dzięki, ale chciałaś o czymś pogadać.Siadaj i mów,co ci leży na duszy.

-Dobrze,więc..dlaczego jesteś znowu z Caroline?Wiem,że mówienie,żebyś z nią zerwał nic nie da, więc nie będę o to prosić. Chcę wiedzieć,co cię nakłoniło,aby do niej wrócić..Chcesz,żeby znowu directionerki uważały cię za kogoś,kim nie jesteś?Harry,to chore,jak nastolatek umawia się z 32-latką,przecież wiesz.

-Coś czułem,że właśnie o tym będziesz chciała rozmawiać.W takim razie,wróciłem do Caroline,bo ją  kocham.Tamto zerwanie było największym błędem mojego życia.-odpowiedział.

-Harry,ty jej nie kochasz,ty po prostu chcesz na siłę mieć dziewczynę.Kocham cię jak przyjaciela i będę cię szanować,ale nie mam zamiaru patrzeć,jak próbujesz zrobić z siebie kogoś,kim nie jesteś.

-Ale ja może właśnie taki jestem?

-Dobra,to nie ma sensu,ale jak zobaczysz,jaka jest Caroline i jaki jesteś ty,to zrozumiesz,że ona na ciebie nie  zasługuje.

Po tych słowach wstałam z kanapy, wyszłam i trzasnęłam drzwiami.Strasznie mnie wkurzył,wiem,że on taki nie jest.Nie jest typem faceta,który leci na starsze kobiety.Mam nadzieję,że w końcu zmądrzeje i przejrzy na oczy,jakim jest palantem spotykając się z nią...

*oczami Nialla*

Wszedłem do studia,gdzie chłopcy jak zawsze się wydurniali.Przerwałem na chwilę te błazenadę i krzyknąłem:

-Chłoooopcy!Mam ważną sprawę i ona nie może czeeeeeekać!

-Co chcesz?Przerywasz nam zabawę!-ze smutną miną powiedział Louis.Za nim przyszła reszta chłopaków.

-Słuchajcie,słyszeliście kiedykolwiek głos Kasi?Jest anielski,więc wymyśliłem,żeby zaśpiewała na naszym albumie. Zgadzacie się?-zapytałem.

-Nie?Niall,my już  wszystko zaplanowaliśmy.Jutro nagrywamy ostatnią piosenkę..-odpowiedział Zayn ze złowieszczym błyskiem w oczach.

-Co?No właśnie, nigdy z nikim nie śpiewaliśmy duetów,zróbmy to teraz!-powiedział błagająco z miną słodkiego szczeniaczka.Po jakichś 20 staraniach,ulegli i się zgodzili.

-Dzięki chłopaki,kocham was!

Gdy to powiedziałem,przytuliłem ich i natychmiast wybiegłem ze studia.Niestety,kilka fanek mnie zauważyło..No cóż,zrobiłem z nimi kilka zdjęć,rozdałem autografy i miałem wolną chwilę.Wykręciłem numer Kasi,po 2 sygnałach odebrała.

-No hej misiu,jak tam sprawa Harrego?-zapytałem.

-Nijak, on nic nie rozumie,chce sobie zniszczyć życie.Nie wiem co robić,nie będę się w to dalej angażować.-odpowiedziała ze złością w głosie.

-No i świetnie,pan dorosły sam musi sobie uświadomić,jakim jest debilem.Poza tym,mam dobre wieści,chłopcy zgodzili się,abyś zaśpiewała na albumie!-zawołałem.

-Naprawdę?Jejku,dzięki chłopcy,kocham was!

-Ja ciebie też.Spotkamy się jutro,do zobaczenia kochanie.-pożegnałem się i nagle usłyszałem głos za plecami.

-Aha!To dlatego jesteś szczęśliwy!Chodzisz z Kasią!-zawołał Liam.

-Ciszej!Bo każdy usłyszy!-powiedziałem.

-Niall ma dziewczynę,Niall kocha kogoś bardziej niż jedzenie.-podśpiewywał.

-Dobra,skończ.Tak,chodzę z Kasią.

-Czemu nie powiedziałeś?-zapytał zdziwiony.

-Bo zaraz polecą hejty w internecie,a ja tego nie chcę.-odpowiedziałem.

Liam zrobił minę,jakby mnie nie do końca zrozumiał.Nie chciałem ciągnąć tej głupiej rozmowy dalej,więc wszedłem do studia.

*oczami Kasi*

Nie wiem,czy dobrze zrobiłam,wybiegając z domu Harrego.Ale zaraz,przecież jest już pełnoletni,mam w nosie z kim będzie się umawiał.Powiedziałam,co miałam  powiedzieć, nie zrozumiał,widocznie nie dojrzał do tak dorosłego wieku.Nie chcę już nawet o tym myśleć,a stos pytań przychodzi mi do głowy.Jeżeli jest świadomy tego,co robi,to ok,ale niech potem nie przychodzi do mnie z płaczem,że na twitterze i facebooku lecą na niego hejty i na Caroline.Niech lecą-nie moje życie,nie mój cholerny interes.Ja mu wytłumaczyłam,co jest dobre,a co złe-nie zrozumiał.Wtedy przyszedł do mnie sms:

"Tak,jestem świadomy,że to dziwne spotykać się  z 32-latką,ale nie mam nikogo bliskiego.Nie,ciebie też nie mam.Wiem,że na mnie nie zasługujesz,zasługujesz na kogoś,kto cię zrozumie i nie będzie takim dupkiem jak ja.Cieszę się,że mi wszystko wytłumaczyłaś,ale nie chcę żyć w świadomości,że jestem sam,dlatego spotykam się z Caroline."

______________________________________________________________________

Według mnie rozdział kiepski :c Ciągle gadają,ale może wam się spodoba.Bardzo ładnie proszę o opinie w komentarzu kochani. <3
JAK BĘDZIE 20 KOMENTARZY NAPISZĘ NOWY ;3 JAK NIE, TO NIE :c