Rozdział 6

Przeczytałam sms-a. Do oczu zaczęły napływać mi łzy, litrami. Nie wiedziałam, co odpisać. Po tym, co mu powiedziałam zrobiło mi się go strasznie żal. Palce mi zdrętwiały, ale zdołałam napisać chociaż to:

"Harry, jesteś moim przyjacielem i wiedz, że jesteś mi bardzo bliski. Nie chciałam cię tak pochopnie oceniać, mam nadzieję, że mi to wybaczysz. Jeżeli uważasz, że spotykając się Caroline  jesteś szczęśliwy, to w takim razie ja też się cieszę x"

Trudno było mi myśleć o czymkolwiek po jego sms-ie. Na moim wyświetlaczu pojawiła się nowa wiadomość. Szybko odpisał.

"Dzięki, że mnie rozumiesz. Dzięki, że przy mnie jesteś i dziękuję, że mnie wspierasz. Nie mogłem mieć chyba lepszej przyjaciółki od ciebie"

Uśmiechnęłam się do siebie. Tak się wyszczerzyłam, że jak mama weszła do pokoju popatrzyła się na mnie jak na jakieś dziecko z adhd. Trudno, ale oczywiście, musiała  zapytać.

-A co ty się tak cieszysz, co?

-Co? Ja? Nie, kolega przysłał mi żart. W każdym razie, kładę się już  spać, dzięki za troskę.

Po tych słowach pociągnęłam mamę na korytarz i zamknęłam jej drzwi przed nosem. Wiem, to nie było miłe z mojej strony, ale jutro czeka mnie pracowity dzień. Najpierw szkoła, potem studio. Nie mogę się doczekać!

***

Poranek. Ptaki zaczęły śpiewać za moim oknem. Wstałam i ubrałam się w: to. Na moim wyświetlaczu pojawiło się imię "Karolina" - moja BFF z Polski. Oczywiście, strasznie się stęskniłam za nią.

-Aaaa, Karolina, cześć!-pisnęłam z radości.

-No hej, a komuś się o mnie chyba zapomniało, co? -zapytała drwiąc.

-Nie zapomniało, po prostu mam sporo na głowie, ale opowiadaj, co u ciebie?

-Świetnie i mam dobre wieści, mama zgodziła się, abym przyjechała do ciebie na wakacje. W końcu za tydzień się zaczynają! -powiedziała entuzjastycznie.

-Co? Naprawdę? To przyjeżdżaj! -krzyknęłam.

-Jasne, dzięki, narka. -pożegnała się.

Ile niespodzianek przed wakacjami. Pomyślałam jeszcze o tym chwilę, ale zobaczyłam, że goni mnie czas. Wzięłam torbę i wyszłam z domu. Akurat zobaczyłam, że podobny samochód do Harrego stoi przed moim domem. Wysiadł kierowca - tak myślałam, że to on.

-Siema, podwieźć cię sarenko? -zapytał i mnie przytulił. Odwzajemniłam gest.

-Pewnie, dzięki wielkie. -odpowiedziałam z uśmiechem.

Wsiadłam do auta. Przez całą drogę się wygłupialiśmy, jak to Harry i ja. Dojechaliśmy do szkoły. Wysiadłam, pożegnałam się i weszłam do budynku. Wszystkie oczy się na mnie patrzyły. Słyszałam pytania "ona i Harry razem?, "Harry Styles ją przywiózł?" i "za kogo ona się ma?". Zbladłam. Nie zwracałam na to uwagi, niech myślą, co chcą, mam to w nosie. Weszłam do klasy i przez połowę lekcji byłam nieobecna. Gdy się skończyły, od razu z uśmiechem na twarzy wybiegłam ze szkoły. Doszłam do studia, weszłam i oniemiałam. Jak tu.. ślicznie. Dużo porozwieszanych płyt, czadowe tapety i.. chłopcy!
-Cześć! Ale się za wami stęskniłam! -zawołałam.
-Ej, my za tobą też. -powiedział Malik i mnie przytulił.
Potem po kolei każdy z chłopaków do mnie podchodził. Kocham ich. Naprawdę ich uwielbiam. Potem weszłam do pomieszczenia, w którym było 6 mikrofonów. Zaczęli śpiewać. Teraz moja kolej. Chyba poszło mi dobrze, bo mężczyzna, który to nagrywał wyszczerzył się. Haha. No i koniec. Potem wszyscy razem to odsłuchaliśmy i wyszło jeszcze lepiej, niż sądziłam. Strasznie się cieszę. Może powinnam pomyśleć poważnie o karierze piosenkarki? To pytanie nie daje mi spokoju odkąd Niall mi powiedział, że mam anielski głos.

*oczami Harrego*

-Super wyszło! Kasia, masz naprawdę niesamowity głos! -zawołałem i ją mocno przytuliłem. 

-Dzięki, naprawdę dziękuję, że się zgodziliście, abym z wami zaśpiewała. -powiedziałam.

Gdy nadchodził wieczór każdy z każdym się pożegnał i poszedł do domu. Zdziwiło mnie to, że Caroline nie przyszła mi pogratulować nagrania ostatniej piosenki. Mogła chociaż zadzwonić, czy coś. A może to ja powinienem tak zrobić? Myślałem nad tym długo i zadzwoniłem. Odebrała po 4 sygnałach.

-Hej skarbie, co tam? -zapytałem.W tle usłyszałem jakieś dziwne odgłosy.

-Przepraszam, ale nie mogę teraz rozmawiać. -powiedziała. Usłyszałem jej śmiech i czyiś głos w tle. 

Nie dawało mi to spokoju, więc poszedłem do jej domu. Otworzyłem drzwi i zobaczyłem ją na kanapie z jakimś kolesiem. Chyba mnie nie zauważyli.

-Caroline, z nami koniec! -krzyknąłem i trzasnąłem drzwiami. 

Chyba usłyszała, bo zaczęła zadawać jakieś pytania, nie usłyszałem ich, bo wsiadłem do samochodu. Zdziwiło mnie to, że zacząłem.. płakać. Śmieszne, teraz nie mam już nikogo. Zostałem sam, dosłownie. Kasia ma Niallera, Liam ma Danielle, Zayn ma Perrie a Louis ma Eleanor. Wiedziałem, że któremuś z nas się nie powiedzie w miłości, ale nie wiedziałem, że tym kimś będę ja - Harry Styles. Wróciłem do domu, nie miałem ochoty do nikogo się odezwać. Poszedłem spać.

*oczami Kasi*

Wróciłam do domu, cała zmęczona, na szczęście zaczyna się weekend. Postanowiłam, że zadzwonię do Dan  , Perrie i El, spotkamy się i pójdziemy wszystkie na zakupy. Każdej z nich wysłałam takiego sms'a:

"Hej, masz ochotę na jakieś zakupy? :) x"

W błyskawicznym tempie mi odpisały:

"Pewnie, przyjdę do ciebie o 10. Dan. :) x"

"Jasne, wpadnę  po 10. El. :* x"

"Żartujesz? Brakowało mi tego! Wpadnę przed 10, skarbie. Perrie. x :)"

Po ostatnim sms-ie  położyłam się i zasnęłam.

***

Promienie słońca wpadały do mojego  pokoju. Nie chciałam,aby dziewczyny zastały mnie w piżamie, więc szybko ubrałam się w: to. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Zeszłam na dół i otworzyłam je. Rzuciły się na mnie wszystkie 3 dziewczyny. Odwzajemniłam gest i zaprosiłam je do środka.
-Więc to jest twoja chata! -krzyknęła z uśmiechem Perrie.
-Nie powiem, że brzydko, jest genialnie! -zawołała Dan.
-Świetny dom, czadowy, Kasia! -powiedziała  El.
-Dzięki dziewczyny, to co? Zaczynamy zakupy? -zapytałam entuzjastycznie.
-No ba, dziewczyno, po to tu jesteśmy. Pojedziemy moim wozem. -zaproponowała Dan.
-Ok. -wszystkie się zgodziłyśmy.
Wyszłyśmy z domu. Zamknęłam drzwi i wsiadłyśmy do auta. Przez całą drogę plotkowałyśmy. Dojechałyśmy na miejsce. Wszystkie krzyknęłyśmy i wbiegłyśmy do centrum handlowego. Nagle w Nando's zobaczyłam Harrego, ale samego. Zauważyłam, że płakał. Głowę miał schowaną w ręce. Postanowiłam, że do niego podejdę...

__________________________________________________________________

No to 6 rozdział za mną. Dla tych, którzy jeszcze nie zostali poinformowani, od 18 do 25 sierpnia nie będzie mnie i rozdziałów również. Dodam jutro jeszcze, a potem 26 powinnam dodać kolejny. Dzięki za czytanie, BARDZO PROSZĘ o opinie w komentarzu :) x